عموما هر شروعی را پایانی است و چقدر دلنشین است پایانی که با خاطره ای خوش همراه باشد و من هم تولد نازنینی را که هنوز ندیده ام را نقطه پایان این صفحه می دانم روزگار را چه دیدی شاید روزی بیاید که همان تازه از راه رسیده بخواهد این صفحه را مجدد بگشاید و ملودی خوش آهنگ زندگی را بر آن جاری کند - زندگی بازی های عجیب زیاد دارد - اما در هر صورت امروز که فرصت کردم و سری به این بلاگ زدم ترجیح دادم که پایان کارش را اعلام کنم . روزگاری که مشغول این صفحه بودم برایم خاطره انگیز و زیبا بود هیچگاه اولین روزی را که سر آغاز این امر شد و خاطره آن را از یاد نمی برم و امید که خاطره های خوب تکرار شود. (برای همین رمز ورود تغییر کرد)